جاستین درو بیبر (به انگلیسی: Justin Drew Bieber) زادهٔ ۱ مارس ۱۹۹۴، خوانندهٔ پاپ و بازیگر نوجوان کانادایی است. او در سال ۲۰۰۷، با قرار دادن ویدئوهایی از خواندن خود در سایت یوتوب، در بین کاربران آن محبوب شد و در سال ۲۰۰۸ توسط اسکوتر براون، (کسی که بعدأ مدیر برنامه‌هاش شد) کشف شد. او به طور رسمی خوانندگی را از سال ۲۰۰۹ با تک‌آهنگ «یک بار» شروع کرد و اولین اثر خود را با نام «دنیای من» در تاریخ ۱۷ نوامبر ۲۰۰۹ (‎۲۶ آبان ۱۳۸۸) روانهٔ بازار کرد.

در تاریخ ۲۳ مارس ۲۰۱۰ اولین آلبوم استودیویی او با نام «دنیای من ۲.۰» که ادامهٔ آلبوم چندآهنگهٔ قبلی خود با نام «دنیای من» بود، منتشر شد و در رتبهٔ ۱ جدول بیلبورد ۲۰۰ جای گرفت. تک‌آهنگ «عزیزم» از آلبوم «دنیای من ۲.۰» در ژانویهٔ ۲۰۱۰ منتشر شد. موزیک ویدئوی این ترانه هم‌اکنون پربیننده‌ترین و منفورترین ویدئوی تاریخ سایت یوتوب است. پس از انتشار «دنیای من ۲.۰» اولین تور کنسرت خود را با نام «دنیای من» آغاز کرد. سپس آلبوم‌های ریمیکس «دنیاهای من آکوستیک» و «هرگز نگو هرگز – ریمیکس‌ها» را روانهٔ بازار کرد. فیلم سه‌بعدی او نیز با نام «جاستین بیبر: هرگز نگو هرگز» که یک مستند کنسرتی است در ۱۱ فوریه (‎۲۲ بهمن ۱۳۸۹) امسال اکران شد و به پرفروش‌‌ترین فیلم مستند، موزیکال و کنسرتی تاریخ آمریکا تبدیل شد.

بیبر توانسته جوایز معتبری در صنعت موسیقی بدست آورد که جایزهٔ «بهترین خوانندهٔ سال ۲۰۱۰» از مراسم جوایز موسیقی آمریکا و جایزهٔ‌ «بهترین خوانندهٔ جدید سال ۲۰۱۰» از مراسم جوایز موزیک ویدیوی ام تی وی از جمله آن است. به گفتهٔ خودش، او تحت تاثیر هنرمندان سیاه پوستی همانند مایکل جکسون، موسیقی‌دان و رقصندهٔ برجستهٔ اهل آمریکا است. جاستین در سال ۲۰۱۱، از طرف مجلهٔ تایم به عنوان یکی از ۱۰۰ فرد تأثیر گذار سال انتخاب شد. همچنین در سال ۲۰۱۱، به عنوان دومین فرد ثروتمند زیر ۳۰ سال ۱۲ ماه گذشته نیز معرفی شد. جاستین به عنوان یکی از معروف‌ترین نوجوانان جهان نیز شناخته می‌شود.

اوایل زندگی و پیش از معروفیت

جاستین بیبر در تاریخ ۱ مارس ۱۹۹۴ (‎۱۰ اسفند ۱۳۷۲) در لندن، انتاریو به دنیا آمد و در شهر استرت‌فورد، انتاریو بزرگ شد. پدر بزرگ پدری او اهل آلمان بود که مدت‌ها قبل به کانادا مهاجرت کرد. مادر جاستین، پتی مالته، نیز فرانسه-کانادایی تبار است. مادرش وقتی که ۱۸ ساله بود جاستین را باردار شد. وقتی جاستین ۲ ساله بود پدرش، جرمی بیبر، برای ازدواج با زن دیگری پتی را طلاق داد و مادرش او را به تنهایی و با درآمد کمی که از کارش بدست می‌آورد بزرگ کرد. در حالی که جاستین بزرگ می‌شد مادرش نحوهٔ نواختن پیانو، درام، گیتار و ترومپت را به او آموخت. اوایل سال ۲۰۰۷ زمانی که او ۱۲ ساله بود در مسابقه‌ای محلی که در شهر استرت‌فورد برگزار می‌شد شرکت کرد و آهنگی از نی-یو به نام «So Sick» را خواند و به رتبه دوم رسید. سپس مادرش فیلم‌هایی از این مسابقه را در یوتوب گذاشت تا دوستان و آشنایان آن را ببینند. پتی که متوجه علاقه مردم به فیلم‌های پسرش شد شروع به گذاشتن فیلم‌های جدیدی از او در یوتوب کرد. او به این کارش ادامه داد تا این که بازدید از ویدیو‌های پسرش به ۱۰ میلیون رسید.

بعد از محبوبیت ویدیوهای بیبر در یوتوب، اسکوتر براون به طور تصادفی یکی از ویدیوهای او را مشاهده کرد. براون که تحت تاثیر استعداد بیبر قرار گرفته بود، شروع به تماشای تمام ویدیوهای او در مسابقهٔ مدرسه کرد و در نهایت با پتی تماس گرفت تا پیرامون استعداد فوق العادهٔ پسرش صحبت کند. پتی در ابتدا علاقه‌ای به این که پسرش یک سوپر استار شود نشان نمی‌داد اما بعد از مدتی رضایت داد تا براون، جاستین را برای ضبط چند آهنگ آزمایشی به آتلانتا ببرد. یک هفتهٔ بعد، براون، جاستین را با آشر، خوانندهٔ معروف پاپ و آر اند بی آشنا کرد. به این ترتیب بود که جاستین به گروه موسیقی ریموند و براون (گروه موسیقی آشر ریموند و اسکوتر براون) که به اختصار آربی‌ام‌جی خوانده می‌شد، پیوست. در اکتبر ۲۰۰۸ بیبر قرارداد خود را با کمپانی آیلند رکوردز امضا کرد و اسکوتر براون مدیر برنامه‌های او شد. در همان زمان جاستین به همراه مادرش به آتلانتا نقل مکان کرد.

آلبوم دنیای من

در ژوئیه ۲۰۰۹ اولین تک‌آهنگ بیبر با نام «یک بار» در رادیو پخش شد. این تک‌آهنگ در اولین هفتهٔ انتشارش توانست رتبه ۱۲ را در جدول ۱۰۰ اثر برتر کانادا و رتبهٔ ۱۷ را در جدول ۱۰۰ اثر برتر بیلبورد بدست آورد. اولین اثر بیبر با نام «دنیای من» که آلبومی چندآهنگه (EP) بود، در تاریخ ۱۷ نوامبر ۲۰۰۹ روانه بازار شد. سه تک‌آهنگ این آلبوم به نام‌های «یک دختر تنها»، «مرا دوست بدار» و «دختر محبوب» در جدول ۱۰۰ اثر برتر بیلبورد جز ۴۰ اثر برتر شدند.

در ۲۰ دسامبر ۲۰۰۹ جاستین آهنگ «روزی در کریسمس» را به مناسبت کریسمس برای رئیس جمهوری آمریکا، باراک اوباما و بانوی اول، میشل اوباما، در کاخ سفید اجرا کرد. («روزی در کریسمس» را استیو واندر در سال ۱۹۶۷ برای کریسمس خواند و مایکل جکسون آن را برای کریسمس ۱۹۷۰ باز خوانی کرد).

او همچنین در پنچاه و دومین مراسم اهدای جوایز گرمی حاضر شد. در همان شب پس از مراسم گرمی جاستین به همراه ۸۴ ابر خوانندهٔ دیگر برای خواندن تک‌آهنگ خیریه «ما دنیاییم ۲۵ برای هائیتی» که به مناسبت بیست پنچمین سالگرد ترانهٔ «ما دنیاییم» و جمع‌آوری کمک برای زلزله زدگان هائیتی باز خوانی می‌شد به استدیویی رفتند. جاستین در بین خوانندگان حاضر جوان‌ترین بود. («ما دنیاییم» نوشتهٔ مایکل جکسون و لایونل ریچی، برای کمک به قحطی زدگان آفریقا به همراهی ۴۳ تن از ابر خوانندگان آن زمان بعد از مراسم گرمی در سال ۱۹۸۵ ضبط شد).

این آلبوم اولین آلبوم استودیویی بیبر است. قبل از دنیای من ۲٫۰، آلبومی چند آهنگه به نام «دنیای من» که تنها ۲۵ دقیقه زمان داشت منتشر شد. در ۱۹ مارس ۲۰۱۰ اولین آلبوم استودیویی بیبر با نام «دنیای من ۲.۰» منتشر شد. اولین تک‌آهنگ این آلبوم، ترانهٔ «عزیزم» بود که با هم‌خوانی لوداکریس در ژانویهٔ ۲۰۱۰ منتشر شد و تا به امروز موفق‌ترین ترانهٔ اوست. این ترانه در جداول موسیقی آمریکا به رتبهٔ ۵ رسید و در هفت کشور دیگر در ۱۰ ترانهٔ برتر قرار گرفت و در فرانسه شماره ۱ شد. سپس او اولین تور رسمی خودش را با نام «تور دنیای من» در ۲۳ ژوئن ۲۰۱۰ (‎۱ مرداد ۱۳۸۹) و از شهر هارتفورد آغاز کرد. در ژوئیه ۲۰۱۰، بیبر، به پرجستوجو شده ‌ترین فرد مشهور در اینترنت تبدیل شد. در همان ماه، ویدئوی ترانهٔ «عزیزم»، با بیش از ۲۵۰ میلیون بازدید در سایت یوتوب، به «پر بازدیدترین ویدئوی تاریخ تاسیس یوتوب» بدل گشت. هم زمان با این اتفاق، این ویدئو به «دوست نداشتنی‌ترین ویدئوی یوتوب» تبدیل شد. در سپتامبر ۲۰۱۰ گزارش شد که حساب کاربری بیبر در توییتر، به تنهایی ۳ درصد از ترافیک روزانهٔ این سایت را دارد.

در ژوئیه ۲۰۱۰، او کار ضبط دومین آلبوم استودیویی خود را آغاز کرد.

فیلم ۳بعدی هرگز نگو هرگز و آلبوم زیر درخت دارواش

در فوریه ۲۰۱۱ فیلم سه‌بعدی جاستین بیبر: هرگز نگو هرگز به کارگردانی جون چو، کارگردان فیلم Step Up 3D اکران شد.

در سال ۲۰۱۱ او از طرف مجله تایمز به عنوان یکی از ۱۰۰ فرد تأثیر گذار سال انتخاب شد. در مه ۲۰۱۱ جاستین بیبر ۶ جایزهٔ بیلبورد را از آن خود کرد. او پس از دریافت جایزه‌اش گفت:
«     از هر کسی که به من کمک کرد که از شهر زادگاهم فراتر بروم تشکر می‌کنم.      »

در این مراسم، جاستین بیبر و امینم، هر یک با ۶ جایزه، بیشترین تعداد جایزه را از آن خود کردند.

او در ژوئن ۲۰۱۱ (خرداد ۱۳۹۰)، از طرف مجلهٔ فوربس به عنوان دومین فرد ثروتمند مشهور زیر ۳۰ سال در ۱۲ ماه گذشته انتخاب شد. او در این فهرست جوان‌ترین ستارهٔ موسیقی بود. طبق بررسی‌های این مجله، دستمزد او در ۱۲ ماه گذشته، ۵۳ میلیون دلار بوده‌است.

بیبر هم اکنون رابطه‌ای عاشقانه‌ای با سلنا گومز دارد. رابطه‌ای که تا مدت‌ها از طرف هر دو تکذیب می‌شد.

دومین آلبوم استودیویی جاستین با نام «زیر درخت دارواش» (Under the Mistletoe) در ۱ نوامبر ۲۰۱۱ (‎۱۰ آبان ۱۳۹۰) منتشر خواهد شد.

موهای جاستین بیبر

حالت خاص موهای جاستین بیبر در بین دختران نوجوان محبوب است و استایل موهای او در بین پسران جوان بسیار کپی شده‌است. این نوع استایل پس از بیبر در بین لزبینها نیز مجبوبیت پیدا کرده‌است.

در فوریه ۲۰۱۱، بیبر فرم موهای خود را تغییر داد و آن را کوتاه کرد. پس از کوتاه کردن، او قسمتی از موهایش را برای فروش در سایت ای‌بی قرار داد که پس از ۹۸ پیشنهاد، به قیمت ۴۰،۶۶۸ دلار به فروش رفت. سپس سودش را به یک مؤسسهٔ حفاظت از حیوانات بخشید.

تاثیر اینترنت در موفقیت بیبر

روزنامهٔ آبزرور که در انگلستان منتشر می‌شود، در گزارشی اعلام کرده که تاثیرات بیبر در بین جوامع مجازی، بیشتر از افرادی چون باراک اوباما و دالایی لاما است. مطابق گفتهٔ جن هافمن از روزنامهٔ نیویورک تایمز، «یکی از تاثیرات بیبر در جوامع مجازی، حساب کاربری او در سایت یوتوب است. قبل از این که بیبر اولین اثر خود را (دنیای من) منتشر کند، حساب یوتوب او تا اواسط ماه نوامبر ۲۰۰۹، میلیون‌ها بازدید داشته است». بیبر این موفقیت را مدیون اسکوتر براون بود. براون او را از شهر زادگاهش به آتلانتا برد و اولین کاری که کرد، بارگذاری ویدئوهای خونگی بیشتر از بیبر در یوتوب بود تا رتبهٔ جاستین در یوتوب بالاتر برود.
«     من گفتم: جاستین. طوری بخون که انگار کسی در اتاق نیست. ما با دوربین‌های گرون قیمت فیلم نمی‌گیریم. ما این کار رو به بچه‌ها می‌سپاریم. بزار اونا این کارو انجام بدن.      »

بیبر همچنان به بارگذاری ویدئوهای جدید در همان حساب کاربری ادامه داد و یک حساب کاربری در سایت توییتر نیز راه‌اندازی کرد و به طور مرتب با طرفدارانش ارتباط برقرار کرد. این حساب بیبر در توییتر، تا نوامبر ۲۰۱۰، ۶ میلیون دنبال کننده را جذب خود کرد. هم اکنون به طور متوسط روزانه ۲۴،۰۰۰ دنبال کننده به این حساب اضافه می‌شود. این دو حساب کاربری نقش اصلی را در شناساندن بیبر و همچنین فروش ترانه‌هایش داشته است به طوری که موزیک ویدئوی ترانهٔ «یک بار» پس از بار شدن در یوتوب به سرعت، به فروش رفت.

انتقادات و شایعات
بیبر در اغلب مواقع، به خاطر جوان‌تر نمایاندن چهره و صدای خود نسبت به سن‌اش و همچنین موسیقی تین-پاپ‌اش و ظاهر و توجه مداوم رسانه‌ها، مورد انتقاد قرار می‌گیرد. نیک کالینز از روزنامهٔ دیلی تلگراف بر این باور است که: «شخصیت و طرز برخورد بیبر، به ویژه، نوع واکنشش در برابر منتقدان اینترنتی‌ای که دربارهٔ ظاهر نوجوانانه‌اش، آهنگ‌های تین-پاپ‌اش، وجه‌اش به عنوان بتی که دختران نوجوان عاشق‌اش هستند و شیوهٔ رفتار و سخن گفتنش، او را نقد و نکوهش می‌کنند، تند و هجومی به نظر می‌رسد. که این رفتار از نظر مخالفان و منتقدان بیبر بیشتر مناسب رپرهاست تا شخصی مانند او که از طبقهٔ متوسط برخاسته است».

همچنین او به طور مکرر هدف وبلاگ‌ها، هکرها و به خصوص گروه‌های ناشناش سایت ۴چن، کاربران یوتوب و گروه‌های کاربری در فیس بوک قرار گرفته است. از موفق‌ترین کارهای این گروه‌ها، تبدیل کردن واژهٔ «جاستین بیبر سیفیلیس» به یکی از پرجستوجوترین واژه‌های گوگل در سال ۲۰۱۰، هک کردن ویدئوهای بیبر در یوتوب به طوری که کاربران در هنگام بازدید از آن‌ها به سایت‌های دیگر راهنمایی می‌شدند و یا با پیامی مبنی بر اینکه: «جاستین بیبر در تصادف رانندگی جان خود را از دست داد» مواجه می‌شدند، تغییر عکس او در سایت به یک عکس پورنوگرافی و همچنین پخش کردن شایعات و جک‌های مختلف از قبیل: بیبر مرده است، به مکتبی گراییده است و حتی اینکه مادرش، پتی مالته، در ازای ۵۰،۰۰۰ دلار قرار است عکسی بدون لباس را از خود بر روی جلد مجلهٔ پلی بوی چاپ کند. تمام این ماجراها باعث شد تا شرکت‌های اینترنتی، سیستم‌های امنیتی خود را برای جلوگیری از نفوذ هکرها تقویت کنند؛ بیبر هم در توییتر خود نوشت که هنوز زنده است و آن شایعه دربارهٔ مادرش دروغ بوده و باعث «از کوره در رفتنش شده است».

از جالب توجه‌ترین اتفاقات، کمپینگی بود که قرار بود جاستین بیبر را تحت عنوان تور جدیدش به کره شمالی ببرد. این کمپینگ در پی رای دادن کاربران سایت‌های ۴چن، دیگ و ردیت در سایت رسمی تور بیبر به راه افتاد. اما این کار غیر ممکن بود، زیرا دولت کرهٔ شمالی به بیبر برای وارد شدن به این کشور اجازه نمی‌داد. گروه موسیقی یونیورسال هم هرگونه دخالت در این رای گیری را رد کرد و در مصاحبه با بی بی سی، این اتفاق را «فریب اینترنتی» خواند.

اعتقادات و گرایش‌های مذهبی
جاستین بیبر یک مسیحی است اما اسکوتر براون، مدیر برنامه یهودی جاستین بیبر و کسی که اولین بار استعداد وی را در اینترنت کشف و او را به دنیای حرفه‌ای موسیقی وارد کرد در مصاحبه با روزنامهٔ هاآرتص، نخستین بار پرده از گرایش‌های یهودی جاستین برداشت. همچنین اسکوتر براون در فیلم مستند «جاستین بیبر: هرگز نگو هرگز» بیان کرد که جاستین قبل از شروع همه کنسرت‌هایش ابتدا دعای «شیما» (نیایش یهودیان) را با گروه موسیقی‌اش زمزمه می‌کند و پس از آن دعای مسیحیان را می‌خواند، اسکوتر براون در بخش دیگری از این فیلم می‌گوید: «کودکانی وجود دارند که قربانی یهودی ستیزی هستند، آن‌ها با دیدن این فیلم با کسی که هم فرهنگ خودشان است آشنا می‌شوند و من هم به همین دلیل احساس خیلی خوبی دارم.

شایعهٔ پیوند جاستین بیبر با یهودیت پس از سفر او به اسرائیل در ماه آوریل ۲۰۱۱ و در ادامهٔ «تور دنیای من» پررنگ‌تر شد. در این سفر از طرف اسکوتر براون، تقاضای ملاقات جاستین با بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل صورت گرفت که بعداً عنوان شد این تقاضا از سوی نتانیاهو رد شده است. خود جاستین بیبر سفر به اسرائیل را صرفا جهت اجرای کنسرت ذکر کرده و هرگونه ارتباط این سفر با سیاست را رد نموده است. این در حالیست که قرار بود بیبر با کودکان اسرائیلی آسیب دیده از حملات موشکی حماس دیدار کند ولی به جای آن ۷۰۰ بلیت رایگان به کودکان اسرائیلی مرز اسرائیل با غزه جهت شرکت در کنسرتش در تل آویو بخشید.

شایعات مبنی بر یهودی بودن بیبر پس از شرکت او در مراسم عروسی دان کیتر (گیتاریست یهودی گروهش) در تورنتو بالا گرفت. در آن مراسم بیبر با کلاه کیپا (کلاه سنتی یهودیان) شرکت کرده بود تا به ریشه‌های یهودی گروهش احترام بگذارد.

همچنین جاستین و پدرش هنگام حضور در اسرائیل بر بدن خود خالکوبی‌ای (تاتو) حک کردند. در این تاتو کلمه «یشوا» (عیسی) به حروف عبری نوشته شده است.

او در فوریهٔ ۲۰۱۱ با مجلهٔ رولینگ استون مصاحبه‌ای انجام داد. از او سوال شد که آیا، معتقد است که انسان تا قبل از ازدواج، نباید رابطهٔ جنسی داشته باشد؟ بیبر پاسخ داد: «من اعتقاد دارم که نباید با کسی سکس داشت مگر اینکه آن شخص را دوست داشته باشی.» سپس نظر بیبر را دربارهٔ سقط جنین پرسید. او جواب داد: «من اعتقادی به این کار ندارم. مثل این میمونه که یک بچه رو بکشی!» اما وقتی از بیبر دربارهٔ سقط جنین ناشی از حاملگی ناخواسته و تجاوز به عنف سوال کرد، او جواب داد: «خوب. من فکر می‌کنم که این اتفاق به راستی خیلی ناراحت کننده است، اما هر اتفاقی یک دلیل دارد. من نمی‌دونم که چطور برای این کارشون (سقط جنین) این دلیل (حاملیگی ناخواسته) رو میارن! من تا حالا دراین موقعیت قرار نگرفتم، پس نمی‌تونم دربارهٔ این عمل قضاوت کنم.» در برخی از مصاحبه‌ها، بیبر دربارهٔ همجنس گرایی صحبت کرد؛ او توضیح می‌دهد: «هر کسی اختیار اعمال خودش را دارد. این کار روی برخورد من با آن شخص تاثیر نمی‌گذارد و همچنین نباید روی رفتار هیچکس دیگری تأثیر داشته باشد». اما رولینگ استون اظهار می‌کند که: «مشخص نیست که آیا جاستین بیبر، همجنس گرایی را به عنوان یک سبک زندگی، قبول دارد یا خیر». او همچنین یکی از اعضای «پروژهٔ وضعیت بهتر خواهد شد» که پروژه‌ای درباره حمایت از حقوق همجنسگرایان است، می‌باشد.

وقتی در مصاحبه‌ای از بیبر دربارهٔ استفاده از صحنه‌های سکسی و جنسی در موزیک ویدئوها سوال شد؛ او از این که این کار را در هنر موسیقی انجام می‌دهند ابراز ناراحتی کرد و گفت: «می‌خواهم خط مایکل جکسون را دنبال نمایم». او اضافه کرد که: «تا همیشه فقط یک مایکل جکسون خواهد بود. او همه چیز را درست انجام می‌داد. ترانه‌هایش احمقانه یا خارج از خطوط وی نبودند. هر فردی دوست دارد که شانس این را داشته باشد که به جایگاهی همچون وی دست یابد، یعنی در آن سطح و منزلت. من هم همین طور. نمی‌خواهم خیلی زود بزرگ شوم. بسیاری از مردم که این را می‌خواهند، در اشتباه هستند». بیبر یکی از هوادارن و تاثیر پذیرفتگان از مایکل جکسون است. او بارها در مصاحبه‌هایش از وی سخن گفته است. او در ۳۸امین مراسم اهدای جوایز موسیقی آمریکا در سال ۲۰۱۰، پس از دریافت جایزه‌اش گفت: «می‌خواهم از مایکل جکسون قدردانی کنم. بدون مایکل جکسون هیچ یک از ما اینجا نبودیم». بیبر همچنین از هواداران خوانندگان سیاهپوست، همانند: بویز تو من و توپاک شکور است. او می‌گوید: «موسیقی، موسیقی است. من کاملا از مایکل جکسون و بویز تو من و دیگر هنرمندان سیاه پوست تاثیر گرفته‌ام. این‌ها کسانی هستند که من دوستشان دارم و برام فرقی نمی‌کند که آن‌ها چه رنگی هستند. مایکل [جکسون] قادر بود که تمام بینندگان را از کوچک‌ترین تا بزرگ‌ترینشان را تحت تاثیر قرار دهد. او هیچ وقت خودش را محدود نمی‌کرد. او خیلی بزرگ بود. همه دوستش داشتند و او هدف من است. می‌خواهم همانند او مردم را شاد کنم، الهام‌گرشان باشم و همه را تحت تأثیر خود قرار بدم». این تاثیر بیبر از جکسون، در آثار و رفتار او بسیار مشهود است به طوری که تلوزیون ABC، بیبر را «مایکل جکسون فردا» نامیده است. در اکثر آثار بیبر همانند ترانه‌ها و موزیک ویدئوها، نشانه‌هایی از جکسون است؛ همانند ترانه‌های «دعا»، «بزرگتر» و «اولین رقص» و در موزیک ویدئوی ترانهٔ «عزیزم» و همچنین حرکات رقصش و نوع اجرای کنسرت‌هایش و رفتار و پوشش لباس‌هایش.

بیبر می‌گوید که علاقه‌ای به این که ساکن آمریکا و یک شهروند آمریکایی باشد ندارد. او زادگاهش، کانادا را این گونه توصیف می‌کند: «بهترین کشور دنیا» و برای این جمله، میزان بالای سلامتی و امنیت در کشورش را به عنوان دلیل مثال زد.

او یکی از هواداران باراک اوباما در سیاست است.

آلبوم‌های استودیویی

•     دنیای من ۲.۰ (۲۰۱۰)
•     زیر درخت دارواش (۲۰۱۱)

آلبوم‌های چندآهنگه (EP)

•     دنیای من (۲۰۰۹)
  

آلبوم‌های ریمیکس

•     دنیاهای من آکوستیک (۲۰۱۰)
•     هرگز نگو هرگز – ریمیکس‌ها (۲۰۱۱)

آلبوم‌های گردآوری‌شده

•     دنیاهای من: کلکسیون (۲۰۱۰)

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: